Plaatsen > Sivas

Sivas is een mooi voorbeeld van de ontwikkelingen die de laatste jaren in Turkije hebben plaatsgevonden: de marktstraten zijn typerend voor het oosten van Turkije, met kleinschalige stalletjes. De grote winkelstraten zijn vol met moderne en grootschalige winkels. 

Midden in het centrum liggen een paar schitterende gebouwen in een park, die dateren uit de tijd van de Seldsjoek dynastie. De Seldsjoeken waren één van de vele Turkse stammen die uit Centraal-Azië kwamen en de eersten die een echt Turks rijk stichtten. Zij namen steeds meer land van het Byzantijnse rijk af en verplaatsten hun hoofdstad dan ook steeds westwaarts. 

Sivas werd in het begin van de 13e eeuw de hoofdstad van de Seldsjoek dynastie en kende zijn bloeitijd tot de mongolen in 1243 de stad bezetten en grotendeels verwoesten. Uit deze bloeitijd zijn een paar van de mooiste Seldsjoek gebouwen in heel Turkije bewaard gebleven, waaronder de oude moskee en een aantal medresses, koranscholen, gedecoreerd met mooie minaretten en de kenmerkende, rijk bewerkte, ingangsportalen. 

In de Sifaiye medresse vind je niet alleen souvenirwinkels, maar ook een prachtig gerestaureerde eyvan (gebedsnis) waar de met blauwe tegels ingelegde ingewikkelde patronen getuigen van de vroegere glorie van de gebouwen. Hier vind je ook een heerlijk theehuis, waar je in de schaduw gezeten de drukte van de voornamelijk Turkse toeristen aan je voorbij kunt laten trekken.

Turkije kent vele kuuroorden met natuurlijke warme bronnen, maar de Kangal Balikli Kaplica is wel een zeer bijzondere. Hier wordt het water bevolkt door duizenden kleine visjes, in grootte variërend van een tot tien centimeter. Het is wonderlijk dat de vissen in leven blijven, want het water heeft een temperatuur van 37°C. Nog opmerkelijker is dat de dieren zich voeden met verontreinigingen op de menselijke huid. Dat fenomeen is een uitkomst voor personen met huidziektes. Vooral mensen met psoriasis, een aandoening waarbij de huid zich snel vermenigvuldigt en afsterft, hebben baat bij een kuur in Kangal. Mensen met een normale huid wisselen eens per maand van velletje, de psoriasispatiënt is al na een week toe aan een volgende huid. Met abnormale schilfering als zichtbaar en dus vervelend symptoom. Genezing is zo goed als uitgesloten, een poos jeukvrij kunnen maakt de huidziekte allicht wat draaglijker.